7․ Նախադասություններն այնպես դասավորիր, որ պատմություն ստացվի։
- Բայց գիտե՞ք, որ բույսն էլ կարող է միջատ ուտել։
- Նրա տերևները մազմզուկներով են պատված։
- Բռնելուց հետո ասես կուլ է տալիս նրան։
- Գիտենք, որ միջատները տերև են ուտում։
- Մի փոքրիկ, կարմրավուն բույս կա՝ ցողիկը։
- Ահա այդպես է բույսը միջատ ուտում։
- Տերևների ծայրին փայլում է փոքրիկ, թարմ մի կաթիլ:
- Դա կպչուն նյութ է, որը բռնում է իր վրա նստած միջատին:
Մի փոքրիկ, կարմրավուն բույս կա՝ ցողիկը։
Նրա տերևները մազմզուկներով են պատված։
Տերևների ծայրին փայլում է փոքրիկ, թարմ մի կաթիլ:
Դա կպչուն նյութ է, որը բռնում է իր վրա նստած միջատին:
Բռնելուց հետո ասես կուլ է տալիս նրան։
Ահա այդպես է բույսը միջատ ուտում։
Բայց գիտե՞ք, որ բույսն էլ կարող է միջատ ուտել։
Գիտենք, որ միջատները տերև են ուտում։
8. Նախադասությունները լրացրու՝ որքան հնարավոր է շատ նոր բառեր ավելացնելով:
Անձրևը կտրվել է մի քանի ժամ առաջ։
Երկինքը մաքուր է կայծակներից։
Արևը փայլում է և շողշողում բաց երկնքում։
Օրը տաք է արևի շնորհիվ։
Մեր դպրոցի բակը գեղեցիկ է,որովհետև մենք ենք խնամում մեր դպրոցի բակը։
Մեր բակի ծիրանի և խնձորի ծառերը ծաղկել են գարնանը։
ձն ծաղիկները բացվել են գարնանը։
Բակը կանաչել է բնության շնորհիվ,որովհետև բնությունը միշտ կանաչ է։
9․Կարդա առակը
Առյուծն ու նապաստակը
Առյուծը գտավ քնած նապաստակին և ուզում էր խժռել, երբ հանկարծ տեսավ. որ կողքով փախչում է եղջերուն: Նապաստակին թողեց ու ընկավ եղջերուի ետևից, իսկ նապաստակը աղմուկից զարթնեց ու փախավ:
Առյուծը շատ վազեց եղջերուի ետևից, բայց չկարողացավ բռնել և վերադարձավ այնտեղ, որտեղ թողել էր նապաստակին: Տեսնելով, որ նա էլ արդեն չքացել է, ասաց.«Տեղն է ինձ, ձեռքիս որսը բաց թողեցի և դատարկ հույսի ետևից ընկա»:
Ընտրիր այն միտքը, որն արտահայտում է առակի գաղափարը (ասելիքը):
• Երկու նապաստակի ետևից ընկնողը ոչ մեկին չի հասնի:
• Մարդիկ, ընկնելով շատի ետևից, կորցնում են նաև քիչը:
• Պետք չէ բավարարվել քչով, պետք է ձգտել ավելիին հասնել:
Ընտրել եմ 3-րդ տարբերակը,որովհետև նապաստակը ուզում էր իրեն դնել այռուծի տեղը։