Շարունակիր հորինել

Մի օր ես արթնացա ու տեսա,որ մահճակալս թռել ու հասել է անտառ ես իմ զենքը վերցրեցի և գնացի նժանտառ,որ երբ գազանները հարցակվեն մարհճակալիս վրա ես նրանց կրակ եմ։Հասա անտառ երկար ման եկա իմ մարհճակալին ու գտա։Իմ մրահճակալից վագրի և առյուծի զայներ էին գալիս ես ուզում էի գրակել նրանց մեկել տեսնեմ կրակելու համար գնդակ չուն եմ և հիշեցի,որ երբ ես քայլում էի անտառում ես տեսա ծիրանի ծառ ես քաղեցի միքանի ծիրան և կերա իսկ կուտերը պահեցի իմ մոտ,որ երբ վերադառնամ տուն նրանք կոտռ եմ և ուտեմ ես այդ կտերը դրեցի հրացանիս մեջ և կրակեցի դեպի մարհճակալիս կողմից դուրս եկող մասը պարզվում է դա մահճակալս էր այդպիսի ձայներ հանում կուտը կպավ նրան ու նա փախավ։Մեկ տարի հետո ես պապիկիս հետ գնացի որսի և մոռացել էի մահճակալի մասին գնացի անտառ և տեսա մի մահճակալ,որի վրա աճել է ձիրանի ծառ և ես հիշեցի,որ դա իմ հին մահճակալն է եղել

Ծիծաղի փոթորիկը

Մի օր ես մենմենակ քայլում էի դրսում:Մեկել լսեմ մեկը ծիծաղում է։Մեկել ես շրջվեցի և տեսա,որ փոթորիկը գալիս է ինձ վրա նա ինձ մցրեց իր մեջ և ինձ ծիծաղելի պատմություններ էր պատմում հետո երբ ինձ բաց թողեց ես գնացի մայրիկիս պատմեցի իսկ մայրիկս չհավատաց ես նրան տարա բակ և ուզում էի ցույց տալ մայրիկիս բայց նորից փոթորիկը ինձ և մայրիկիս բարձրացրեց օդ և ծիծաղելի պատմություններ էր պատմեց հետո,որ ինձ և մայրիկիս իջեցրեց գետնին մենք անդադար ծիծաղում էինք հետո ես ու մայրիկս փոթորիկին հյուրասիրեցինք մեկ բաժակ թեյ և նա հեռացավ։

Պատմիր երազանքիդ մասին

Ես երազում եմ դառնալ աշխարհի չոմպիոն գնալ տարբեր երկրներ նվաճել մեդալն էր և ամբողջ աշխհարով ինձ ճանաչ են։

Բերանի գանգատը

Կար չկար մի տղա կար անունը Բեն։Բենը հաց ուտելուց աննթատ բերանը ճպճպացնում էր։Բերանը սկսվեց գանգատվել ու չգիտեր թե ինչ կարող է անել,որ Բեննել չճպճպացնի։Նա ամեն ձև փորձում էր բայց չէր կարողանում Բենի բերանի ձայնը կտրել։Միօրել նա մտածեց,որ նա իր բերանը չբացի բենւ հաց չի կարող ուտել ու էլ չի ճպճպացնի։Բենը մեկօր հաց չկերավ և հասկացաավ,որ հաց ուտելուց բերանը չպիտի ճպճպացնել։

Նոր ավարտ հորինիր Չարի վերջ հեքիաթի համար

Հետո կկուն մի գյուղ գնաց այնտեղ բույն հյուսեց ծագեր հանեց և միտք արեց թե ինչով կերակրի իր ծագերին մեկել տեսավ մի ծով նորից միտք արեց։

— հիմի գնամ ձուկ որսամ գոն է ձագերս ձուկ ուտեն։

—գնաց մայրիկ կկու և տաս հատ ձուկը բերանը գցած ետ եկավ։

—Մայրիկ ձուկ ես բերել։

—հարցրեց ձագերից մեկը։

—այո

—պատասխանեց մայրիկը

—Եվ նրանք ամեն օր ձուկ ուտելուվ ապրում էին։

Կապիկների առաջնորդը ես եմ

—Այ կապիկ քանի գիլոգրամ միրգ ունենք ձմռան համար։

—հիսուն գիլոգրամ միրգ ունենք առաջնորդ։

—Լավ։

—Իսկ կծագրեցիք թե ոնց կարող ենք բարձրանալ աշխհարի ամենաբարձր ծառը։

—Այո։

—Կարող եք ամբողջ ցեղի համար մի մեծ տուն կառուց ել։

—Բա վոնց չենք կարող առաջնորդ մինչև ձմեռ կվերանորոգ ենք։

Ի՞նչ կլիներ, եթե խոսող ձուկը լիներ իմ ռադիոյի հյուրը

-Բարև ձեզ հարգելի ձուկ, ուրախ եմ, որ մեր ռադիոյի հյուրն եք։
-Շնորհակալ եմ հրավերի համար։
-Կասեք ինչպե՞ս հայտնվեցիք Կրթահամալիրում։
-Կրթահամալիրի մասին լսել եմ մեր ջրային ռադիոյով։ Ուսումնասիրել եմ կրթահամալիրի կայքը և որոշել եմ ձեզ հյուր գալ։
-Մեր մասին ի՞նչ գիտեք։
-Որքան գիտեմ, կրթահամալիրում շատ երեխաներ են սովորում, որոնք ունեն տարբեր հետաքրքրություններ՝ ընթերցում են, ճամփորդում, սպորտով են զբաղվում։
-Լավ է, որ մեր մասին իմացել եք ձեր ռադիոյից։
-Այո, առաջին անգամ, երբ լսեցի կրթահամալիրի մասին շատ զարմացա: Մեր ջրային դպրոցներն շատ են տարբերվում ձեր կրթահամալիրից: Մեր դպրոցները բացջրյա են և չունեն դասարաններ, մեր դասարանները վտառներ են կոչվում։
Ինչպե՞ս է կոչվում ձեր ռադիոն։
-Մեր ռադիոյի անունն է «Քաղցրահամ» ռադիո։
-Ի՞նչ հաճախականությամբ եք եթեր դուրս գալիս։
-Մեր եթերները հապատասխանեցնում ենք լուսնային օրացույցին։
-Ձեր բոլոր թողարկումները ջրի հատակի՞ց են։
– Այո, մեր հիմնական թողարկումներն ջրի հատակից են, բայց նաև տեղեկացված ենք, թե ինչ է կատարվում ջրից դուրս։
-Ցամաքո՞ւմ էլ ունեք թղթակիցներ։
-Այո, մեր երկկենցաղները թղթակցում են նաև ցամաքից։
-Ջրի հատակում ձայնային ալիքները ինչպե՞ս են տարածվում։
-Ջուրը օգնում է, որ ձայնային ալիքներն ավելի արագ և ճշտգրիտ գործեն։
-Ես նույնպես կցանկանայի ձեր ռադիոյի հյուրը լինել։
– Շուտով մեր գիտնականները կստեղծեն խռիկներով այնպիսի համակարգ, որը բոլոր ցանկացողներին հնարավորություն կտա անսահմանափակ ժամանակով գտնվել ջրի հատակում։ Այդ ժամանակ մեր հանդիպումը կկազմակերպենք։

-Շնորհակալություն
-Փոխադարձ շնորհակալ եմ։

Ինչ կլիրեր, եթե ես կախարդական ձեռնափայտ ունենայի

Եթե ես կախարդական ձեռնափայտ ունենայի նրանով մարդկանց կօգնեի: Ուրիշ երեխաների երազարքները կկատարեի և վերջապես կթռչեի դեպի հրաշագործության աշխարհ և այնտեղ կսովորեի, թե ոնց ռոբոտից կարելի է ավտոմեքենա ստանալ։
Հետո կախարդական ձեռնափայտով կկատարեի իմ մյուս տաս երազանքները: Առաջին երազանքս այն է, որ ես իմ սպորտով դառնամ աշխարհի չեմպյոն, երկրորդ երազանքս այն է, որ ամբողջ երկրագնդով ինձ ճանաչեն, երրորդ երազանքս այն է, երբ ես դառնամ աշխարհի չեմպյոն իմ առաջին գումարով ինձ համար երկու հարկանի տուն գնեմ, չորորդ երազանքս այն է, որ մեքենա գնեմ։ Հինգերորդ երազանքս այն է, որ միշտ երկրագնդում ամառ լինի, վեցերորդ երազանքս այն է, երբ ամառ լինի արևի ճառագայթներից մեքենայի վառելիք ստեղծեմ, յոթերորդ երազանքս այն է,որ ես մարզիչ դառնամ, ութերորդ երազանքս այն է, երբ ես մեծանամ տանը մեծ օձ պահեմ, իններոդ երազանքս այն է,որ ես նաև բասկետբոլի չեմպյոն դառնամ, իսկ տասերորդ երազանքս այն է,որ ես մեքենաներ ստեղծեմ։
Այս ամենին ես ինքնուրույն էլ կհասնեմ, ուղղակի կախարդական ձեռնափայտը գործս շատ կհեշտացնի:

Մոռացկոտ դդումի արկածները

Կար-չկար մի դդում կար անունը Մոռացկոտ դդում ։Նրան կոչում էին Մոռացկոտ դդում որովհետև նա ամենինչ մոռանում էր։Մի անգամ Մոռացկոտ դդումը գնաց կով գնելու։ Գիշերը կովին բերեց դրեց բակում և գնաց քնելու։Առավոտյան արթնացավ կովի մասին մոռացել էր կովին խոտ չեր տալիս, մեկ շաբաթ չկերակրեց կովը փախչեց և Մոռացկոտ դդումը մնաց առանց կով։

Սառնարանում ապրող մտքերը

Սառնարանում ապրող մտքերը մի անգամ մտածեցին։Կարելի է գռազ գալ եղբայր միտքը ասում է ինչի վրա մյուս եղբայրը ասում է օվ ավելի շատ չմտածի նա կհաղթի։